Başlamamış İtiraflar Şiiri - Metehan Şimşek

bulutların üstünde bir çocuk hayaliyim
alçalmak yaramazlığından uzakta
kelimelerle yarışan kum saatim
akmak cesaretinden uzakta
ya ıslanırdım boğuk sessizliğinde gözlerin
ya da bembeyaz akınına kaptırırdım
coşkuları süpüren zımpara vicdanımı
"başlamamış itirafların pişmanlığı adına"

ve izlemekti benim işim
her şeye aç fıtratım
ihanete, yalanlara ve her çeşidinden acıya
ve belki görmeye, duymaya falan da
hep sustu ve izledi
izledikçe anladı,
iğreti bir dükkan camından içeri bakmanın
önünü gördükçe kendinden kaybolmanın
kendine baktıkça körleşmenin,
aşk sayıldığını
anladıkça azaldı alaturka randevulara rağbet
fecirde işa'ya bekleyişler azaldı
ağır, tozlu, sıkıcı bir çerçeveden
sonuçsuz bir ızdırabı izlemek kaldı.