Fecir bu olmalı, karşı tarafın bulutları kızıl bir şerit, martılar
ve kargalar işe başladı, eski bir arabalı vapur ki karabatak imgesi,
sefere katılmak için iskeleden kalkıyor, İstanbul yavaş yavaş güne
başlıyor. Ay ile Venüs, ayın hilâl hali ve Venüs bir iz sürücü, açılan
mavilikte yol alıyor, arabalı vapur kayıyor mavinin sâkinliğinde,
bir tanımsızlık hali, sözcükler yetmiyor ya da benimki yetmiyor,
uyku tutmaması ne güzel!
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta