Başkent kaldırımlarında
.............................- bir çocuk,
Kara – kuru bedeni,
Ayağı çıplak
............. - karnı aç.
Sorsan bilmez adını.
Ne topaç çevirdi ömründe,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu ayıp yaşanacak mütemadiyen başkent sokaklarında... Ve diğer şehirlerde... Şehrin soğuk nefesigaddarca eğilecek çocukların üzerine... Hep soğuk buldum başkenti... Ve şair gibi İstanbul'a dönüşünü sevdim hep...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta