Başka, bambaşkasın sen resimlerde,
Görünmediğin aynalarda,
Yüreğin temiz ve bütün dalların çiçek
Bahar sanıp kışa verdin yemişini.
Bir nehrin sonunda olan deniz,
Sende hep çağlayana götürür kendini.
Her şeyi başından yaşadın ulaşamadın sonuna.
Yeniden boğulup tutunacağın kendin var.
Aynısın aslında başkasın sen,
Hep başka bir aynılıksın
Anlamadı insanlar
Değişiktin, aynıydın başkalığa.
Kayıt Tarihi : 29.5.2002 14:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!