Adı Yok Şiiri - Değer Ulaş Turan

Bir hüznü geride bıraktığımı düşünmüştüm
Ve o hüznün yüzüne astığı yağmurları.
Seni buldum Eylül akşamında yalansız,
Seni Eylüle yakıştıran rüzgârlı gecede.

Kendi halinde bir kalabalıktın öylece
Öylece akıp gitmesiydin yani başımdaki ırmağın.
Serin bir yalnızlıktın hal oysa
Seni Yalnızlığıma denk düşmesin diye
Gönlüme taşıdım, bir sen birde minik yüreğine taşıdığın acılarını.

Tanıdıktı oysa bütün acılar,
Tanışmak için her hangi bir akşam sohbetine de gerek yoktu.
Yinede anlatıp durdum kendime, seni bana getirip;
Gönlüme o kelebeği düşürmesini Eylül akşamının.

Günler geçtikçe daha güçlü esiyordu rüzgârlar
Kulağım Çalmayan bir telefon sesinde öylece dingin.
Ellerim soğukluğunda,
Gözlerime hep ayni şeyi işaret edip duruyordu.

Günler ne de hızlı geçiyordu,
Seninleyken tuttuğum nefesimin süresi daha da uzarken.
Eylül diyordum tamda Ekim’deymiş ayrılığın şarkısı
Akşamların çırçıplak yalnızlığı...

Fazla bir şey istemedim kendimden
Senden istemedim yorulmanı bu hüzne düşerken.
Ben boğulmalıydım, ben yorularak.
Ben sana bütün yalnızlıkları unutturmalıydım.
Derinliğin içinden çıkarak
Sana bütün acıları unutturmalıydım
Kanayan yarama, acıma aldırmadan
Eskilerinin yanına bir yenisini işleyerek
Yeni bir saten rüya sermeliydim.

Ama Ekim çarptı sevgilim,
Bütün küller havalandı
Seni geçmişinden geleceğine taşıyan yalanlar karıştı aldığın havaya
Beni sana saramadı belki ama
Bütün yalanlar sarıldı düşlerine

Hiç habersiz diledim oysa seni
Bilmeden, belki bile bile acını aşkını
Gelip yerleştim boşluğuna acıların
Sen yanıldın ben yanılgılarına düştüm.

Ayrılığa sebepler ekledik,
Oysa sevebilmek için daha çoğu vardı içimizde,
Biz kopmaya çalışırken acılar daha da çoğaldı,
Ayrılık yaklaştı
Daha çok tanıdık acılarımızı

Adını koymak ki,
Bir aska yakışmazdı elbet
Rüyalarım diyordun, bir kemanin acı sesinden içime yükselip
İstemek olsun ayrılığı.
Rüyaların diyorum simdi sana,
İçinde ben olsaydım tabiri çoktan ask olmuştu...

Ekim’e gömüp, beklemek olsun en yalnız kasım sabahları
Ve bu mevsimleri aylara bölen en uzun şarkılar seninle olsun.

Hatıram olsun birde gözlerim, ellerine yakışır bakışım
Birde umut diye hatırlarsın
Hep vardı bir umut
Vardı, unuttum.

Baktıkça unutma bazen sevgilerde olur hatırla
Kaçırırsın farkına bile varamadan
Adini ask koyarsın,
Karşılığı yokken hep bir bekleyiş taşırsın.

Gelmez bir özlemle sarılırsın hatıralara.
Şimdi buradaydı ve birden kaybolup gitti avuçlarının arasından
Ve en güzeli de yarım kalan sevgim benim;
Kaybetmeden bu güzel şeyleri değerini bilmektir
Kaybedip de aramamak.

Bu acıyı bir başka aska taşımamak...