Yağmurlardır belki de
Yeryüzüne hüzün yağdıran
Geceler boyunca karanlıklara mahkum
Ölümüne sevdalı
Ve bir o kadar da eli kolu bağlı...
Gecelerdir aslında
Hüznün ta kendisi
Ya da güneşin yakıcı tadıdır
Hüzün...
Ne fark eder ki
Hüznü yaşayan hissetmiyorsa
Artık yalnızlıkları
Ve gözlerinin karasına çalan
Gece karanlığını;
İşte o an biter tüm hüzünler
Çünkü hüzün sadece hayatta iken yaşanır
Yaşanmazken nasıl yaşanır hüzün...
Bir gün gelirse ölüm meleği
Kapıma
Saklanmam ya da kaçmam
Sensizken ne gelse başa
Başım gözüm üstüne
Ancak sen varsan yanımda
En önemlisi de içimde
İşte o zaman bir bir başlar ölümler
Karşı taraftan...
Sensiz kalmamak adına
Başkaldırdım Tanrısal olana...
Kayıt Tarihi : 22.1.2007 14:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

aşk ki Tanrısallığa yaklaştırır insanı.
Yüreğine sağlık sevgili Serkan
TÜM YORUMLAR (2)