canımı yakan tüm güller kanımın rengiyle açar
fecrin alevden ışıkları yüreğimin duvarını yalar
içimde birikir kül duman gözlerim yaş dolar
ağlama deme bana yar sevmek beni parçalar
öyle yalnızlık ki bu gözyaşları kurur nehirlerin
kum üzerinde iskelete benzerken sandallar
sana ulaşmak başka bir zamana kalır ey yar
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman