Başka yerden bakınca sana
Kanatlarına ulaştığımdın,
Gözlerini kalbime çevirince sarıldığım,
Ellerine dokundukça sevdiğim,
Rununu bulduğum sürece de sevgilimdin.
Eğer sarhoşsam ve canım çok sıkılmışsa;
Uçurtmalar salardım o senin sonsuz maviliğine...
Ki benim canım genelde sıkılır.
Yine de unuttum adını; neydin sen, haziran mı?
Kalbimden tutan mı?
Ölümlü bir dünya mı,diri kalan bir dünya mı?
Yaşayanlara rezil bir şey miydin yoksa?
Yine de unuttum adını; neydin sen, başka yerden bakan mı?
Belki de başka yerlerden bakınca unuttum seni-
Belki de tek sevdiğim şeydin de ondan unuttum...
"İnsan, mümkünlüğü hükümlüymüş gibi,bilip -onu asla unutmamalı! "
Meral MeriKayıt Tarihi : 2.5.2016 23:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!