Başka Sözüm Kalmadı Şiiri - Veysel Şimşek

Geçim bir pervane bende rüzgarı,
Bozuldu dengeler hızım kalmadı,
Çulsuz diye vermediler o yari,
İncidi gururum yüzüm kalmadı.

Hep şaşkındır gariplerin feleği,
Kırık tası,tenceresi,eleği,
Şaşkınların kabul olmaz dileği,
Garip öldü şimdi lüzum kalmadı.

İsyanım kadere kör olsun gözün,
Anlatsamda bitmez hikaye uzun,
Saltanatı zülum olan Yavuzun,
Yoksa vicdanbaşka sözüm kalmadı.

Helal lokma vardır alın terimde,
Patron alır vermez dardan darım de,
Sen olsan ne derdin benim yerimde,
Hal bilmez nanköre sözüm kalmadı.

Doğruluktur işim gücüm feryadım,
İşte bundan kaçtı düzenim,tadım,
Şimdi dokuz köyde duyulmaz adım,
Doğru oldum dışlandım izim kalmadı.

Nankör sende bu dünyayı böyle san,
Hani nerde demokrasi hür insan,
Hep severler nankörün atına binsen,
Asla işim olmaz lüzum kalmadı.

Dertli Veysel yoktur eşi benzeri,
Beni topa tuttu dostun panzeri,
Belki sabah öyle belki akşam üzeri,
Öleceğim dünya sende gözüm kalmadı.