Kendimleydi kendi hesabım içimde
Kendimle olurdu vedalarım çokça
Çıkış sarp kayalıktı gözalabildiğince
İradesizce bir boşluktu baktığım çokça
Sen tiryakisi olduğum saatlerde geceydin
Sabahın gelişini anlamadığım olurdu çokça
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Çok şanslı biriymiş. Umarım hak etmiştir!...Şiir ise baştan sona duygulandırıyor insanı. Sevgilerimle...
Naime Erlaçin
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta