Başka Nisan Şiiri - Laura Psikolojikedi

çok soğuk..haddinden çok soğuk. sensiz ilk nisan.. sen yoksun ama olmalı mı ki başka insan? onları o kadar çok incittim ki.. çok soğuk.. sensiz nisan.. onların gözlerinde, kendi kalbimin yansıması vardı sanki.. o kadar buruktu ki gözleri.. geçen günlerden daha da umutsuzdular. ama onları Nisanıma alamazdım.. gel eylülüm ol, bir sonbaharla başlasın herşey. Gel haziranım ol, bir yazla başlasın mutluluk. ama nisanım olma, umutsuzlugum olma. ben nisanı kutuplarda yaşıyorum.. öyle ki çok üşüyorum. yoklugunun, karamsarlıgın, umutsuzlugun yağışları var kalbimde. o kadar soğuk ki.. güneş bu nisanda hiç doğmadı.. gelen hiçbirşey nisan gibi olmadı gideni de alıp götüremedi.. Nisan tüm mevsimlerimle sürükleyip anlamını yitiriyor işte. onları sevebilseydim; umutsuzluğum onların mutluluğuna yıkılırdı. şu seni sevdiğim kadar onları da sevseydim.. keşke O da mutlu olsaydı. ama aşık olmaktan çok korktum olmadı işte.. affet nisanın umutsuzlugu ile duruldum..