Başka nasıl öleyim Şiiri - Hatice Ak

unuttum, bana ait her şeyi
aklımı, ruhumu kendimi unuttum
bütün sözlerim, dilimde kurudu
konuşmayı unuttum

vazgeçtim duygularımdan
neşemden sevincimden
hepsini yüreğime gömdüm
kilit vurdum üstünden
yaktım bütün gemileri
sessizliğime sebep olduğundan beri

arsız, hırsız ve acımasız geçiyor her an
her geçen gün, alıp gidiyor ömürden
acele et sev, sevebildiğin kadar
üşütme yüreğini, düşünme kalanları ardında
ve sakın üzülme bu duygular böyle
genel geçer kurallar

bak halâ yaşıyorum, bunca yıkıntıdan sonra
yaşıyorum işte, ölenler yaşama sevincim
ve ruhumdu sadece
canlı olmak yaşamak demekmiş zannımca
hani bilirsin işte, herhangi bir şey, kuru bir dal
susuz bir ırmak, ya da çoraklaşmış toprak gibi
bir şeylerin uğruna ölmek tüm bunlar değilse
başka nasıl öleyim bilmem ki

olur da aklına düşersem bir gün
hani bir ihtimal, yani seyre gelirsen ruhumu
bir dal karanfil getir, bir de fesleğen
hangi çiçeği sevdiğimi bilmiyorsun ya
isim verme nedenim bu yüzden

bilmediğin başka bir şey daha var
bilmediğim ama hissettiğim
karanfil kokuna vurgundum, habersizdim
bu kadar tez öleceğimden

boş ver istersen, düşünme bunları sen aldırma
hepsi laf kalabalığı, hepsi deli saçması
yaratılanın en arsızı insandır nasıl olsa
gelir her zorluğun üstesinden
yürek acımasızca sarsılsa da en derininden
hiç bir sevenin fiilen öldüğü görülmemiştir
sevdiği için kederinden

21.03.2011