Başka Çiçek Yok Şiiri - Selver Güvercin

Ne zaman verdiler elime bu gitarı
Ne zaman düşürdüler gönlüme bu ateşi
Gitarımın telleri ağlıyor
Bu ateş gönlümü yakıyor
Bilen varsa, beri gelsin
Gitarımın gözyaşı silinsin…
Ağlayan gitar,
Ne? Oluyor, gönlüm,
Sana ne? Oluyor
Niye? Feryatta figandasın
Belki de hala çocukluk yaşındasın…
Gönlüm sana
Akıllan uslan dedikçe
Sanki git haykır demişçesine
Nedir bu, nedir?
Senin elinden kurtuluş yok mu?
Gönül elinden bir huzurlu gün
Bana çok mu?

Ağla gitar, sen yine ağla
Şu, deli gönlümün sesine sen bakma
Ben hiç görmedim, daha önce
Susmaz bu gönül, susmaz
Sen kendine bak
Benim bu gönlüm ya kahpe, ya alçak
Laf söz dinlemiyor
Hain gönlüm, alçak oğlu alçak…

Bir penceresi var, dünyaya baktığı
Manzarası aynı, güzel aynı
Gül aynı, Gülü aynı
Ustasına akıl sır ermiyor
Neden,
Başka pencereler koymamış
Bakmak için başka yöne
Deli gönül,
Bağlanmış bir pencereye
Baharı yok, yazı yok, kışı yok…
Hep aynı renk aynı ton,
Gülü aynı, rengi aynı
Başka çiçek yok, başka renk yok…

Hayatın Bir Garip Yolcusu…
Ocak 2007 Ankara