Başka Adamların Koynunda...

Kızım bir bilseydin bana neler olduğunu
Bana bakamazdın bile yüzüme, gözlerime
Anneciğim bile diyemezdin bana,
tatlı tatlı uyurken gözlerin, yüreğin
bir bilebilseydin başka adamların koynunda uyuduğumu
Nasıl izah edebilirdim bilemem sana
Öbür dünyada soracaksın belki bana
Neden diye defalarca
bende bilmiyorum derdim.
Ben kimim bilmiyorum derdim.
Emin ol geceler göz yaşlarımı sakladı çoğu zaman
Ama vicdanım yoktu belkide acımadım.
Ne kendime nede sana nede Tanrıya
Tanrı bilmiyordu zannediyordum.
Bir bilebilseydim bana neler olduğunu
Günahı çizerken gecenin koynunda
gülerken şen kahkahalarla bir bilebilseydin
Anneciğim demezdin bakamazdın yüzüme.
Zaman mı değişti bilmiyorum ben mi değiştim.
Nasıl bir vicdana sahibim ben bile bilmiyorum.
Kızım bir görebilseydin o akşamları, geceleri
tükürürdün yüzüme belki, şimdi utanmadan yüzüne bakabiliyorum.
O aynalara bakıp bakıp süsleniyorum.
Kendime bakıp bakıp iğrenmiyorum nasıl olur!
Zaman mı değişti ben mi hala çözemiyorum.
Hayat nasıl bu kadar özel ve gizli olabilir
yada ben nasıl böylesine gurursuz onursuz ve lekeli olabilirim.
Kızım, günaha saplandıkça ben, kimliğimi, seni ve herşeyi unutabiliyorum.
Anne derken bana canım yanıyor.
Canımı yakan o adamlardan nefret ediyorum.
Tenime senin kokun değmişken başka koklar siniyor.
Su ile sabun ile de geçmiyor.
kızım uzaklarda yaşanan günahları yazıyorum bu gece
bana ne anne diyebilirsin nede başka birşey biliyorum.
Ben artık kimseye bakamıyorum...
kimseye hesap dahi veremiyorum.
Sadece ölmekten korkuyorum.
Ölmek yüzleşmek,ölmek acı ölmek yangın, ölmek...
Beni affet...