Basit Ol Şiiri - Ahmet Zeytinci

Basit ol!...Basit!..
Ayağında,
Pahalı olmayan bir ayakkabı,
Bir keten pantolon,
Alelade bir kazak,
Tıraşlısın,saçların taralı,
Hepsinden önemlisi,
Senin bu yürek,
Senelerdir yaralı...

''Böbürlenerek yürüme'',
Dedi ya Rabbin sana,
Sende bunu kulağına küpe et...

Menfaatin olmayan insanlara da selam ver.
İşte o zaman,
Bende insanım be diye,
Göğsünü ölene kadar ger...

Basit ol,basit,
İnsanlara yedir,içir,
Sonra kapıya kadar geçir.
Korkma;
Bir şey eksilmez servetinden...

Çok fazla biriktirme malları,
Nasıl olsa sende bir gün,
Tutacaksın ahiretteki dalları...

İşte o sana dua edenler,
Dünya'da çile çeken o bedenler,
Bir gün seni ittirir Cennetten içeri,
Sende dışarıda kalmaz ilerlersin,
Cennete doğru ileri...