Başın Belası Ayaklarım

akıl akıllıydı
her başta olmazdı

o safi söylemdi
eylemezdi

eylem ayak işiydi
...

tuvalde mavi
alında ter
nasırda sancıydı
ne kadar eylerse
tırnak o kadar batardı

hep ona akardı suyun karası

ayaktı

baş ne kadar kocaysa
kalınsa
yükü o kadar ağırdı

hep susardı
susmazsa ağlardı

...

dünyayı taşırdı
bilmeden ağırlığını

o adımdı

atması hep yasaklı

bazısı
başa uşaklık sanırdı
varlığının anlamını

oysa baş ayaksız ne yapardı

...

eşkiya mı hükümdar
dünya mı dar şimdi

ne başın aklı kaldı
ne ayağın atacak adımı

başka bir yer söylüyor lafı