Başımı uzattım şöyle bir kahvehanelere,
Sahura kadar insanlar hep oturmaktadırlar,
Kim sığınacak acaba hangi bahanelere,
Karşılıklı oturup oyun oynamaktadırlar,
Sorsam desem ki kardeşim, yok mu çoluk çocuğun,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta