Yüreğimin o tarifi imkansız acısı başımı döndürüyor.
Ve şarap şisesinde teseli arayan
Sarhoş kimlikler gibi sağa sola,
Savuruyorum bedenimi tutarsızca.
Morfin vurulmuş uyuşuk tebessümler dağıtıyorum,
Çevremdeki insan adını taşımaya yeltenen,bağnaz varlıklara
Sahte bakışların anlamsız ifadelerinde,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
zor olanda o değilmidir...
yüreğimizi kandırmak...
nefisti...
kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta