Başımı alıp diyar diyar giderim!

Ruhumun vecdine
Kalbimin yıllara sari hicran serverine

Hasret adına
dillenen kederin haline

Sinemi burkan
sitem boynumu büktürünce

Dili sukut ettiren
Gözleri hakikate işar eden fer e

İzanın memleketine
Akıl danelik fakirliktir niye söyle

Hiç bilmesen de
Her daim zan içinde nefeslensen de

Ön yargıları
Bir lutuf olarak telakki ettiren nefsine

Söyle akıl
Hangi sahranın saiklariyle dem içinde

İraden var ise
Azmin ve tercihin hakikat için değilse

Sukut ettiren
Vicdanı titreten haşyetin esirisin dende

Cazibe için kul olsan
Nurun ilgasından uzaklaştığını anlamasan

Sonra yakarsan
Bir sivilcen için vaktini kayıtsız harçasan

Aynalara taş çıkartsan
Bir dikili taş misali allanıp ve pullansan

Nefesin kadrinden
İlmin ruhuna seslenen latif kederinden

Köle eden nefsin
Efendinden kopartan acımasız heveslerin

Seni senden koparan
Bir ceset gibi ortalıkta dolaştıran halin

İbrete ducar olan
En ulvi yaratılışa sahipken, şimdi kokan
Ve korkutan cismani vesveselerin tutsağısın ey nam salan