Başı Hislerimin Ayaklarında Aşkın**

'en hassas sarrafların
Ayarını çözmekten aciz kaldığı
Aşk
Aciz kaldı hislerimi anlatmaya'

birşeyler demeliyim
tek kelimelik olsa da
birşeyler.kabaran hislerden
sıkışan kalbim
duracak yoksa.
giden güne yaslanan
bugünde de demezsem
yarının
yere değecek sırtı...

yağmurun gölgesi
düşmeli artık
bu çirkin portreye
bana ne strüktürel dokudan.

bağıra bağıra
yüreğime yazdığım
sözcükler gömük.
koca koca yapraklar
bir bir..yaladı beynimi
bitti SÖZLÜK.

ne yapsam
değil bir sözcük
harf dahi giremiyor
duygu girdabıma
hasbelkader girenler se
kurtuluş çareleri arıyor..

yalnızlığıma yaslanırken
sessizce bir ses
şaşkınlıkla yardıma geldi.

düşen başımı kaldırdım;
bir kolu eksik,
rastgele düğmelenmiş
lahutiliğini düşürmüş
perişan gömleğiyle;
ayak tabanlarını
asfaltlarda yırttırmış
tanıdık bir yüz.

tanıyordum bir yerden
meşhur biriydi.
herkesin dilindeydi.
'aklı
şeytanın odalığı yapanlar'la
alışverişte idi.
neyse dedim
söyledim:
beni..
karda çamur edasıyla dinledi.
başı düştü eğildi.
gücümde değil dedi.

hala birşeylerin tortusu kalmıştı.

doğruyu söyledi.
gücünde değildi.
ağır ağır çekildi.

başı..
hislerimin
ayaklarına değdi.

künyesine baktım
ismi 'AŞK' yazıyordu..

Mehmet KIZILAY /Karanfil şiirler