Sene bin dokuz yüz doksan yedi
Boz Kurtları yetim koydun Başbuğum
Saat yirmi iki dört nisan günü
Boz Kurtları yetim koydun Başbuğum
O,bin yetmiş birin,en son halkası
Bu nasıl bir acı bir nisan şakası
Ülkücü Gençliğin büyük atası
Boz Kurtları yetim koydun başbuğum
Ne karanlık gündü kırk dört yılları
Üç Hilale çok yakışmış alları
Şanlı ordumuzun Kurmay Albayı
Boz Kurtları yetim koydun Başbuğum
Gençlik ona o,gençliğe alıştı
Vatan için,millet için çalıştı
Gözyaşları birbirine karıştı
Boz Kurtları yetim koydun Başbuğum
Çilelerle dolu bir seksen sene
Canını verirdi Türk milletine
Hiç yılmazdı yenik düştü kalbine
Boz Kurtları yetim koydun Başbuğum
Sevenleri karla abdest aldılar
Milyonlarca Ülküdaşın geldiler
Ağlayarak cenazeni kıldılar
Boz Kurtları yetim koydun Başbuğum
Türk'ün Türkten,başka dostu yok derdin
Milletine vatan sevgisi verdin
Yakasız gömlekle hakka yöneldin
Boz Kurtları yetim koydun Başbuğum
Ülkücüler dalın kolun yaprağın
Seksen ilden geldi defin toprağın
Beş tepeye kurdun,ahret otağın
Boz Kurtları yetim koydun Başbuğum
Başbuğumu zemzem ile yudular
Bütün Türk elleri mahsun oldular
Karda kışta ankaraya doldular
Boz Kurtları yetim koydun Başbuğum
Ay yıldızlı al bayrağa sarmışlar
Tabutunu bayındırdan almışlar
Meclisi mebusan selam durmuşlar
Boz Kurtları yetim koydun Başbuğum
Aşık Hasbim ağlar ağlar avunur
Bütün ilkelerin sever savunur
Üç Hilalli bayrağınla övünür
Boz Kurtları yetim koydun Başbuğum
NUMARAM:05056661319
HACIBEKTAŞ/AVUÇ KÖYÜ
Kayıt Tarihi : 20.3.2011 19:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!