Şöyle bir gün al kendini güzelce karşına oturt,
Sakladığın sözlerini usulca punduna oturt.
Çıkacak küf tutmuş neler, hiç senin de bilmediğin,
Ne yaralar, ne özlemler, yüreğinde ermediğin.
Belki de ağlayacaksın, durup dururken kendine,
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
Devamını Oku
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
