Başarısızlık Şiiri - Ozan Oğuz

Anılar dinleniyor aklımın karanlık köşesinde
Kalbimin gündoğumunu gölgelemekte
Hayal ediyorum ve iç çekiyorum
Gözümü dikiyorum gökyüzüne
Ve orada bir yer olmalı bizim için
Bu soğuk kabuktan kurtarmalı bizi
Kavuşmalıyız özgürlüğe

Sadece hayal ediyorum
Keşkeler acımı azaltmıyor
Umut etmek için kalbim çok yaralı
Ve çok karanlık
Bu sonsuz denizin her kıyısı
Zaman zaman karanlık yavaş solusa da
Çok zor güneşin doğması

Kasım ormanı sessizce uyuyor
Ve ben ayrılmak istiyorum usulca
Son bir iz bırakıyım derken
Yakalanıyorum zamanın ağlarına

Evrenin alevleri sarıyor etrafımı
Ve geriye çekilmek zorundayım
Sonuçta bir değişiklik olmadı
Başarısız oldum
Bilinmeyen bir sonuca varamadan
Yalnız düştüm
Baş başayım aklımla ve ruhumla
Ağlayan ağaçlardan düşerken;
Gerçekleşmeyen bir vedanın yaprakları