Başarı hedefe ulaşmaktır,
Başarı sadece ulaşmaksa,
O zaman ne kadarı yeterlidir?
Başarının bu tanımı,
Bizi daha yüksek notlar,
Daha büyük karlar,
Daha heyecanlı maceralar
..
Anaç bir lider, itaat ve başarı,
Bal gibi ürün, arılar ve baş arı...
(İstanbul:26.05.2005)
..
Denemekten vazgeçmektir başarısızlık dediğin
Eğer azmedersen başarı, peynir ekmektir yediğin
12.01.15 Ankara
..
Terör, saldırı yersizliği anlaşılırlığı diyerek
Benimsemekle ardına ekleme daha bari
Çekmem parmağımı diye karartı senliğini
Kendini yaralamakta bu devamlılıklara
Bir mesaj temizliğine bu imtinalığına
Günaha ortak olmayacağım ile bakıyorum
..
MUTLULUKğun rengide beyaz olabilir.Ama sanki yeşil gibi.Yeşilin normal ve tüm koyu tonları.Gözlerime temasından sonra yaşadığım dinginlik,çocuksuluk ve akabinde gelenler...
Kimseye dair bir fikrim yok lakin benim HAYALLERim mavi ve tonlarında saklı.Sanki tüm maviler farklı bir hayal için yaratılmış.Belki de benim mavilerim hayal ile gerçek arasındaki köprücüklerdir.Kim bilebilir ki?
Herşeyden daha önemli SAĞLIK beyaz rengini kucaklamış.Sağlıklı yaşayan bir birey ÖZGÜRLÜKtür.Beyaz özgürlüğünde rengidir.Açıyorum kollarımı dönüyorum,koşuyorum,gülüyorum yorulmadan.Evet kesinlikle daha çok beyaz.Kış rengi beyaz,kış hayranı ben.Üşüyorum lakin rahatlatıcı derecede güzel.
Ahşap tonları,ahşap rengi,ahşap...Bütün kahveler.İşte HUZUR.Rengiyle görülen kokusuyla büyüleyen...Rengini verip huzur aşılayan ve bir daha gitmeyen.
Peki ya BAŞARI?
Hayatta tüm renklere sahip olabilmen için gerekli olan tek renk Lacivert.Resmiyet,saygınlık,asalet ve başarı rengi.İnsan kalbi bu renge sahipse o rengi görür ve taşır.Lacivert aynı zamanda inancımın rengi.Tüm renkleri beraberinde getirir.
AŞKa gelince bu duygu için gerçekten bir renk bulamıyorum.Hiç bir renk bana aşkı hissettirmiyor.Uzmıanlar buna mor demişler lakin bunlar benim renklerim.Mesela benim aşk dediğim mor sevmiyoru.Aşk rennksiz bir duygu,zaten ömrüde yarı zamanlı geçiyor.
..
Gün sizin gününüz derler,
Öğretmene hakaret ederler,
Hak etmediği halde çamur atarlar,
Susturmayı keramet diye satarlar.
Vazifeyi hak bilmeyene iltifat edilir,
Talebenin oyuncağı olanlar şereflendirilir,
..
başarı..acayip bir duygu aslında
hep tatmak istediğim
tatmaktan korkmadığım
hep birşeylere kalkıştığım
ve sonunda yine onu beklediğim
başarı...
aslında önceden kendini belli ediyor
..
Hata Mı? . =Kemal KABCIK’ın Okuma ve Düşünme Güncesi! =
HATALARINI DÜZELTME ADIMI ATARKEN, YENİ HATA İŞLEME! .
******
Yunus EMRE Duasıyla; Gök Kubbe Yerinde ve Sağlamdır! .
=Kemal KABCIK ve de YEREL GÜNDEMİMİZ=036==00.000.041=
..
3 Şubat Cumartesi akşamı ikincisini gerçekleştirdiğimiz Sarıkamış Şehitlerini Anma Gecemiz Ümraniye'de muhteşem bir programla gerçekleştirildi.
Yurtdışı programını bir gün önce keserek gecemize katılan Sarıkamış bld. Bşk. Sayın İlhan ÖZBİLEN, Yurtdışında olması nedeniyle başta Bşk. vekili Sayın Enver KAMIŞ Beyefendiyi vekaleten görevlendiren ve özel ilgi ve alakalarını esirgemeyen Ümraniye Bld. Bşk. Sayın Hasan CAN, Bşk. Yrd. Sayın Mustafa Küçükkapdan, Bşk. Yrd. Sayın Mesut ÖZDEMİR, Kültür Müdürü Sayın Faysal ŞANSİ, Kültür işleri organizatörü Sayın Salih ÇEVİK, Sultanbeyli eski Bld. Bşk. Sayın İbrahim YAMAN, Tepealan eski Bld. Bşk. Sayın Mehmet ADIBELLİ, Kızılören Blf. Bşk. adayı Sayın Ahmet KOÇAK, Kızılören Dernek Bşk. Sayın İlhami ALTINGÖZ, Sarıkamış Yeniköy Derneği Mehmet Zeki BATTAL ve arkadaşları, AGD teşkilatları, Meltem TV Sayın Asım YEKELER, Bahtiyar Koleji öğrenci ve velileri, Kralboğa şiir okulu Dernek Bşk. Sayın Erdoğan KRALBOĞA, Tebder yönetimi, Hattat Hafız Sayın İbrahim TUNÇ, Programın sunumunu başarı ile gerçekleştiren Sayın Selahattin CİN, şiiriyle programımıza renk katan usta yorumcu Sayın Ali İhsan ÖZTÜRK; Şair Aysel AK, Şair Ahmet ERDEM, Şair Miyaser GÜLŞEN, Şair Münire AKSARAY, Şair Kamber BAL ve bütün katılımcılara teşekkür ediyorum.
..
Allah sağlık ve başarı versin
İyilik yapmaktır bugün ki dersin
Sevgiyi dağıtmaktır herkese hevesin
Sen doğru olda,herkes seni nasıl bilirse bilsin
..
Baba Görgüsü
Uzun yıllar ticaretle uğraştım; Daha doğrusu uğraştığımı zannettim. Bu cümleden, fazla bir başarı elde edemediğimi anladığınızdan eminim. Milletimin keskin zekası ile her zaman iftihar etmişimdir.
Rahmetli Sakıp Sabancı’yı tanımayanımız yok.’’ Kaliteli İnsan’’deyince, aklıma ilk gelenlerden.
Bu medyatik büyüğümüzden öğrendiğim bir şey var ki, o da başarının, uzunca bir disiplin ile ancak yakalanabildiğidir.
Dededen toruna mirasla taşınabilen bir disiplin! Yani demek oluyor ki, her konuda olduğu gibi, başarı konusunda da ‘’baba görgüsü’’ çok önemli.
Bizim de babamızdan gördüklerimiz ve uyguladıklarımız var elbette. İşte bir örnek yazıyorum.
..
''Başarılı olmak istiyorsan bir çok zorluklara katlanmalı
ve bir çok çıkarını başarı yolunda harcamalısın.
Ve daha çok sabırlı olmalısın.''
..
Herkes kendi yaşam felsefesini yaşarken adam gibi sorgulayıp irdelemelidir ki yaşadığı hayatın gerçekten yaşanmaya değer olup olmadığının ayırdısına varabilsin..Kurbağanın dünyası kuyunun ağzı kadar misali bu kısacık hayatımızın elimizden anlamsızca alınmasına ya da boş yere akıp gitmesine ne kadar da çok kolay müsaade ediyoruz..,özellikle de önce kendi kendimize sormalıyız bu soruyu.Kim böyle istiyor? Neden böyle oluyor? Neyle ve nasıl istediğimiz hayatı ne zaman yaşamaya başlayıp sürdüreceğiz? ..Oysa hayatın her an'ı en şahane muhteşem güzelliğiyle bize kucağını açmış bizi bekliyor..Ama ancak bunu gönül gözüyle bakabilenler görebiliyor.İşte o gönül gözüne nasıl kavuşacağız,bütün mesele bu? Doğuştanlığımıza nasıl bir eğitimle sahip çıkacağız? İnsan olmanın özellikleri çerçevesi içinde tedirgin etmeden, incitmeden,.korkutmadan,pasifivize etmeden,yüreklendirerek,cesaretlendirerek,sorumluluklar kazandırarak,özgür olmanın bilinci içerisinde özgüvenini kazandırarak kendi olması yolunda üretken kılabilmek,paylaşımcı ve katılımcı olmasını sağlayarak,mücadelelerden yılmayan bir karakter ruhu içerisinde değişim ve gelişimlere açık olgun bir kişilik vererek,sevgi ve saygının ışığında başarı ve mutluluğun herkesin ortak malı olduğuna inandırarak, barışın kardeşliği içinde tüm insanlarla dost olarak adil ve hakça yaşamasını sağlamaktan geçer..İnsan gibi insan olmak niye bu kadar çok zor ki.Yoksa biz mi zorlaştırıyoruz her şeyi.? Bu güne kadar bu kadar güzel şeyler yapılmışsa neden öyleyse insan donanımını adam gibi yapamıyoruz? .Gerçekten de aynı algılamaların bizi farklı yorumlara iten istek ve beklentilerini aynı potada eritecek demokratik bir yolun dünyada bir gün bulunabileceği umudu olmasaydı,şu an ki yaşamamızın belki de bugün hiçbir anlamı,değeri olmazdı?
..
Bazı insanların yiyecek kafaları bile yok.
Halbuki büyük başarı ama ödül veren yok.
Çünkü bir ömür kafasız dolaşmışlardır,
Pek zavallılar, merhamet edenleri yok.
..
Merhaba! Savaşsız, sömürüsüz, barış ve huzur içinde yaşanılır bir dünya dileğiyle...
Yaşantınızda aydınlık ve mutlu günlerin çoğalarak devam etmesi 2013 yılının tüm insanlığa barış, huzur, dostluk, kardeşlik sevgi, iyilik ve güzellikler getirmesi, çirkin çatışmaların, savaşların, acıların, insana yapılan haksızlıkların son bulması temennisiyle, hangi şekliyle istiyorsanız size o şekliyle şans, başarı, sağlık, mutluluk getirmesini içtenlikle diliyor, bütün dost, akraba ve arkadaşların yeni yılını kutluyorum...
Saygı ve Sevgilerimle
Nuri CAN
..
Rızaı ilahiden sapma gösterirseniz,
Başarı beklemeniz fıtrata aykırıdır,
Hala başka sebepler ileri sürerseniz,
Bilin ki yaptığınız takdire saldırıdır
..
EĞİTİMDE KEYFİYET VE KEMMİYET
TÜRK MİLLİ eğitim sistemi sorunlarla maluldür. Bu eğitim sisteminin sorunu Türk milletinin medeniyet değişimiyle başlamıştır. İslam medeniyeti halkasından zorla koparılan milletimiz Batı medeniyetine eklemlenmiş, ama bu medeniyetle asla birleşememiştir. Bu birleşememe batı ile bizim aramızdaki doku uyuşmazlığından kaynaklanmakta, giderilmesi asla mümkün olmayan sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. Kendine özgü değerlerle taban tabana zıt bir değerler sistemi sürekli çarpışmaktadır.
İşte hayatın diğer cephelerinde olduğu gibi eğitim cephesinde de durum farklı değildir. Bu eğitim sistemi de bize diğer tüm yaşam alanlarında olduğu gibi bize dayatılmıştır. İnsan yapımıza uymayan bu sisteme insanımız zorla uydurulmaya çalışılmıştır. Bu alanda oldukça büyük başarı elde edilmiş, ancak bu başarı milletimizin değil batılıların menfaat ve istekleri doğrultusunda olduğu için bir zafer değil yenilgi olarak karşımıza çıkmıştır.
Şimdi biz 90 kusur yıllık bu sistemin aksaklıklarını tamir etmeye çalışıyor ve bir türlü bunu başaramıyoruz. Başaramayacağız da. Çünkü bu eğitim sistemi asla tedavi kabul etmeyecek derecede hasta, yanlış ve yanılgılarla doludur. Tedaviye cevap vermeyecek denli yaşlı ve maluldür. Baştanbaşa yanlışlarla kurulmuş ve zoraki tedbirlerle sürdürülmeye çalışılmıştır, ama başarılamamıştır.
Çarpıktır bu eğitim sistemi, kronik hastadır, can çekişmektedir, suni teneffüslerle hayatta kalabilmektedir. Hatta yoğun bakımda bitkisel hayattadır. Geri dönme umudu kalmamıştır. O halde yapılması gereken bir an önce defnedilip ortadan kaldırılması yerine yepyeni bir sistemin konulmasıdır.
Şimdi yapılan eğitimde keyfiyet yerine kemiyette değişikliklerdir ve yaraya merhem olmaktan uzaktır. Bu kemiyette yapılan değişiklikler keyfiyete yararlı olmamakla birlikte, o alanda yapılacak değişiklikleri geciktirmekte, bu alanda yapılması gerekenleri imkânsızlaştırmaktadır.
..
Eğitim Üzerine Yazılar:
DİL EĞİTİMİ ÜZERİNE 2
Bu konuda 2. yazım bu. Yıllardır kanayan yara olan dil eğitimindeki yanlışları kısaca anlattık. Şimdi çözüm önerilerine bakalım. Hastalığı teşhis ettik. Dili öğretemiyoruz yahut bu metotla dil öğrenilemiyor.
..
A. Sınıf Tiyatrosu Kısa Oyunlar: 3
Sevgi Oyunu
(Dünya Sevgi Günü: 2 Ocak)
Yazan Fevzi Günenç
BU OYUNDA KİMLER VAR?
BAY
..
Başarı şiirleri kısa ve uzun olarak ünlü şairlerden Başarı ile ilgili şiirler ve sözleri
Ülkemizde ve dünyada eğitim bir ülkenin ilerlemesi,kalkınması,ayakta durması için olmazsa olmazların başında gelir. Toplumları geçmişiyle yarınlarına daha emin adımlarla taşımak için eğitimin çok önemli misyonu vardır.Bu misyonun devamlılığı için eğitim her zaman taze kana ihtiyaç duyar.Bunu da kendisinin geçmişten bu yana yetiştirdiği bireylerle gerçekleştirmeye çalışır. Bireyler farkında olsun ya da olmasın formal ya da informal bir şekilde eğitime katkıda bulunurlar. Eğitim yaşı formal anlamda belki 36 aya kadar düştü ve 3 yaşından sonra belki yaşam boyu eğitim programlarımızıda dahil ederken hayatımızın büyük bir kısmı eğitimle geçmekte. Ülkemizde İlkokul,ortaokul,lise,lisans,yüksek lisans,doktora eğitimi tamamlandıktan sonra bu aşamaların herhangi birinin ardından iş hayatı başlamaktadır. Eğerki öğrenci bu aşamalarda büyük başarı gösterirse belkide yurtdışına gitmekte ve dünya sıralamasında üstlerde olan üniversitelerce "beyin göçüne" dahil olmaktadır,burda yatay bir beyin göçü yaşanmıştır. Yatayda yaşanan bu beyin göçü geri dönebilir,gittiği yerde daha donanımlı olup yuvasına dönebilir,kendisini olabildiğince üst seviyelere taşıyabilir ya da bir aşamada sistemden kopup başka bir hayat yaşayabilir. Zaten bu seviyeye geldiyse kopması düşük bir ihtimal gibi...
Gelelim dikey beyin göçüne. O kadar eğitim alıp teog,lys,kpss,ales,yds girip bölümü,mezun olduğu üniversite ne olursa olsun. Bu sınavlarda başarı elde edemeyen birey,hayatının başlamasını hep ertelemiştir.Zaten başlayacak gibi durmuyordur. Matematikteki dikey eksende gibi aşağı yukarı hareket eder,davamlılık,kararlılık göstemez.Hep pişmanlık yaratır geçmiş tercihleri;keşke daha düşük bir puanlı bölüm yazsaydım da atansaydım diye çünkü yüksek puanla öğrenci alan bölümlerden mezun olan çoğu aday şuan işsiz ve iş beklemekte.eeee ister istemez insan beyni hemen kıyaslama yapabiliyor,benden daha düşük puanla yerleşti ama hemen iş sahibi oldu bense kpss 10 kez girdim olmuyor,alım az puanlar yüksek. Bu şekildeki gibi mezunlara verilen ilk tavsiyelerden biri "özelde çalışsana", oluyor. Özelde özel kölelik yaptırılmak isteniyor ve aday bunu son çare olarak görüyor.Dİkey beyin göçü bireyi hep en derinlere,eksilere,depresyona,tükenmişliğe ve hatta örnekleri çok ihtihara kadar götürebiliyor. Madem 20 yıllar boyunca eğitim almış bireye çıkışta diplomasıyla birlikte iş vermeyecektiniz, neden 20 yıl meşgul ettiniz. Tabikide kendi tercihi bu ama bir zahmet eğitiminin karşılığını da bir nebzede olsa veriniz.
Osmanlı Devletinde Tarhuncu Ahmet Paşa öncelikle devletin geriye doğru on yıllık harcamalarıyla ilgili bir araştırma yapmıştır. Bu araştırma sonunda devletin yıllık gelirleri ile giderinin ne kadar olduğunu yaklaşık olarak hesaplamıştır. Böylece devlet gelirleri ile giderleri arasında denge kurarak denk bütçe yapmayı planlamıştır. İlk kez modern anlamda bütçe hazırlamış, gelirlerin 24 milyon, giderlerin 25,5 milyon altın olduğunu tespit etmiştir.Bütçe açığının saray masraflarının çokluğundan ve lüzumsuz hediye ve bahşişlerden kaynaklandığını görünce, bunları azaltmaya çalışmıştır. Bu çalışma hep hoşuma gitmiştir Tarhuncu Ahmet Paşa ne güzel yapmış,belkide herkes ayağını yorganına göre uzatmış, Devlet bir nebzede olsa toparlanmıştır.Şimdinin teknolojisi,bilgisayar çağı,ilerlemiş eğitim seviyesi ve yüksek kültürü düşünüldüğünde acaba diyor insan çok mu zor denk bütçe gibi bir çalışma yapılarak eksiğimiz fazlamız nedir?, şu bölümlerden,şu işlerden önümüzdeki 10 yıl alımlar az olmalı,gençlerin bu mesleklere yönlenmesi ihtiyaçlar doğrultusunda kısıtlanmalı. Ama nerde? Artık elini sallasan herkes üniversite mezunu,bu anlamda eğitimin denkliğide hesaplanamz mı? Mesela bir A mesleğinden 5000 kişiye ihitiyaç varken 30.000 kişiyi mezun etmenin mantığı nedir. Her mezun iş bulmak zorunda değil diyor bazıları ki bunu diyenlerin zeka seviyesi tartışılır.25 yaşından sonra çaresiz, boş boş gezen diplomalı işsizler,ailelerine karşıda mahcup olmakta,hayatının en önemli yaşları 20li yaşlar çok sıkıntılı geçmektedir. Artık hayat 30-35 yaşında başlamaktadır.Dikey beyin göçüyle 20 yıl aldıkları eğitim yavaş yavaş dibe vurmakta ve bu gençlere eğitim veren öğretmenlerinin,doçentleri,profesörlerinde verdiği eğitim boşa çıkmış olmakta.
Sahi biz niye eğitim alıyoruz, eğitim-öğretim ortamları niye var?
..
Nasıl bir gençlik yetiştirmek istiyoruz?Bu konuda yeterince net miyiz? Toplumdaki değişik kesimlerin kriterleri veya idealleri birbirine yakın mı?Peki ülke gençleri ve dünya gençleri yeterince tahlil ediliyor mu?Anketler analizler yapılıyor mu?Tüm bunlar sağlıklı bir planlamaya dönüşüyor mu? Sorduğum hiçbir sorunun cevabı tatmin edici bir 'evet' değil bence...
Bu ülkede dindar bir gençlik yetiştirme ideali var.Vatansever bir gençlik ideali de var,sorumluluk ve vefa duygusuna sahip bir gençlik isteyen de var;Geleneklerine,örfüne,tarihine bağlı milliyetçi bir gençlik isteyen de..Sorgulayan,insanı merkeze alan,evrensel düşünen,dayatmacılığa karşı yaratıcı insan yetiştirme hayali de var.Peki bütün bu istek ve idealler ,ülke ve dünya gerçekleri esas alınarak bir süzgeçten geçirilebilmiş mi? 'Hayır' . Analizler yapılıp bunun ışığında 50-100 yıllık eğitim projeleri siyaset üstü bir özen gösterilerek hazırlanabilmiş mi? 'Hayır'.
Ortaöğretim kurumlarımıza bakıyorum da hiç bir uygulama tarafsız bir harmandan oluşan ideal bir gençlik yetiştirme amacında görünmüyor.
Çocuklarımız ağır bir ders yüküyle karşı karşıya bırakıldığı için, velilerimiz karne başarısıyla övünür hale gelmiş;liseler üniversite başarısını başarı karnesi kabul etmiş durumda.Öğretmenler bu acımasız yarışın,sınav yoğunluğunun ahlaki zaafa uğrattığı öğrencileri sınıflarda vukuatsız tutmayı neredeyse başarı sayacak hale geldiler. E! O zaman hani ideal gençlik?Bu gençlik okullarda yetişmeyecek de nerede yetişecek?...
..
Futbol günümüz dünyasında en popüler spor dalı olmayı açık ara sürdürüyor. Başka başka sporlar, boks gibi, basketbol gibi, atletizm gibi, zaman zaman tahtını zorlasa bile, onun seyirci potansiyeline ve insanları çekiciliğine çok da fazla yaklaşamıyorlar... Kazanmak her zaman gurur veriyor tabi ki sporda da başka başka şeylerde de... Son zamanlarda fanatiklik aldı başını yürüdü... Bu sadece bize özgü değil, bütün dünya da fanatizm futbolu, futbolcuyu ve seyirciyi avucunun içine aldı... Rakip takımın futbolcuları ve seyircileri adeta düşman bir ülkenin askerleri gibi gözüküyor öbür takımın taraftarlarının gözüne... Oysa böyle mi olmalı? Hani spor dostluk ve kardeşlikti... Hani sağlık ve zindelik için yapılıyordu bu spor ve onun bir şubesi olan futbol...
Bu gün futbol piyasası dev bir endüstri artık. Ülkeler ve o ülkelerin öne çıkan takımları hem bu işten milyarlarca dolar para kazanıyorlar hem de ülkelerinin reklamını, tanıtımını yapıyorlar... Biz Türkler ise yıllardır başarıya aç olduğumuz için, kazandığımız her başarı gözümüzde büyüyor ve adeta efsaneleştiriliyor, hem basın hem de halkımız tarafından... Hatırlarsınız mutlaka, Puşkaşlı Macaristan'ı elli sene önce 3-1 lik skor ile yendiğimiz galibiyet yıllarca kutlandı, basında ve her yerde konuşuldu durdu...
Eski zamanlarda maçlara giden büyüklerimiz anlatırdı, seyirciler karışık oturduğu halde hiç kimse de birbirine yan gözle bakmaz, kötü söz de söylemezmiş... Şimdi öyle mi? Maç bittikten sonra, cadde de bile rakip takım taraftarlarını görseler hemen paça kasnak dalıyor, dövmeye kalkıyor arkadaşlar. Neymiş, efendim üstünde Galatasaray forması ya da Beşiktaş forması varmış... Yapmayın arkadaşlar, hepimizi bu ülkenin vatandaşıyız. Milli maçlarda, var mı Galatasaray ya da Beşiktaş ayırımı?
..
Her işin başı sabırdır,
Başarı sabırla olur.
İnsanı yıkan kibirdir,
Başarı sabırla olur.
Hakikati bulmalısın,
Doğru yola gelmelisin.
..
