Düşen bir yaprak gibi, sarardın mı ey ömrüm?
Hak'tan misafir gibi, habersiz gelir ölüm!
Ne bu günü yaşarım, ne dünden haberim var!
Aklımdan hiç çıkmayan, sayısız günahım var!
Aldığım her nefesin, elbette hesabı var!
Düşününce Allah'ım, yüreğimin yeri dar!
O büyük mahkemeye, bilmem ki zaman mı var?
Göz yaşlarımı silen, tövbelerim bana yar
Secdelere kapanıp, canımı öyle versem
Tebessümler sunarak, can meleğime gülsem
Hep basamak basamak, çıkarken iniverdim
Ey sevgili ben şimdi, kapına geliverdim
Razıyım kaderinin, önüme serdiğine
Affına, azabına, hükmünün verdiğine...
Kayıt Tarihi : 1.2.2008 17:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ey sevgili ben şimdi, kapına geliverdim
Razıyım kaderinin, önüme serdiğine
Affına, azabına, hükmünün verdiğine...
ne güzel anlam yüklü hisli bir şiir dizeler çağlıyor adeta elleriniz dertgörmesin
Rahman ve Rahîm..
Ondan gayrisinin asla fayda sağlayamayacağı o günde eşssiz merhametinin tecellisini bize göstermesi en büyük pâye değil mi?
Hele şu davet gelip de ;
' يا أيتها النفس المطمئنة. ارجعي إلي ربك راضية مرضية '
'İşte mü'min ruhlara böyle sesleniliyor. 'Ey' denilerek şefkat ve yakınlıkla, 'Ey ruh' diye seslenilerek ruhaniyet ve şereflendirme bahşederek, 'Ey huzura eren nefis' denilerek övgü ve huzur bahşetme ile. Bu bağlama ve yakalama, serbestlik ve huzur ortamında şu emir geliyor: 'Rabbine dön'. Yeryüzünde bunca gurbet hayatı yaşadıktan ve ana beşiğinden ayrıldıktan sonra asıl kaynağına dön.'
Ve bu müjdeyle, müjdelenince;
' فادخلي في عبادي. وادخلي جنتي '
' Seninlé Rabbin arasındaki ilişki, tanışıklık ve münasebetle birlikte Rabbine dön. 'Razı edici ve razı edilmiş olarak.' Bütün atmosferi hoşnutluk ve şefkatle dolup taşıran bu meltemle dön Rabbine. 'İyi kullarım arasına gir.' Bu yakınlığa ermek için seçkin olan ve yakınlaştırılan kullarımın arasına gir. 'Cennetime gir.' Benim rahmetime ve himayeme gir.
Bu öyle bir şefkattir ki daha ilk seslenişten itibaren içinden cennet meltemleri esmektedir. 'Ey huzura eren nefis' Rabbine güvenen, onun yoluna güvenen, o yolda Allah'ın kaderine güvenen, sıkıntıda ve rahatlıkta, rızkı vermede ve daraltmada, Rabbine güvenen ve O'ndan asla kuşkulanmayan, güvenip de bir daha sapıtmayan, güvenip de bir daha yolunda tereddüt etmeyen, güvenip de korku ve dehşet gününde korku duymayan ey huzura eren nefis! '
Daha mutlu ve bahtiyar kim olabilir?
Bunun için mücadelesini sürdüren ve O'ndan gâfil olmayanlara ne mutlu!
Teşekkürler Hasibe hanım.
Düşen bir yaprak gibi, sarardın mı ey ömrüm?
Hak'tan misafir gibi, habersiz gelir ölüm!
Ne bu günü yaşarım, ne dünden haberim var!
Aklımdan hiç çıkmayan, sayısız günahım var!
Aldığım her nefesin, elbette hesabı var!
Düşününce Allah'ım, yüreğimin yeri dar!
O büyük mahkemeye, bilmem ki zaman var mı?
Gözyaşlarımı silen, tövbelerim bana yar
Secdelere kapanıp, canımı öyle versem
Tebessümler sunarak, can meleğime gülsem
Hep basamak basamak, çıkarken iniverdim
Ey sevgili ben şimdi, kapına geliverdim
Razıyım kaderinin, önüme serdiğine
Affına, azabına, hükmünün verdiğine.
Çok harika anlamlı okunuş olarak güzel bir şiir olmuş
kaleminize ve yüreğinize sağlık.ilk yorum ve tam puanda benden.
Ekrem
TÜM YORUMLAR (3)