Ilık bir su şeklide akıyor zaman
Seni dinlediğimde gözlerimden
İpek gibi kayması zamanın
En nefis roman
Son dörtlünün yaylarında kulaklarımdan.
Birden sussalar
Ya mecburiyetten uzak
Ya ölüm gibidir tutsak yaşamak
Ya bırak aklını erdiği yere
Ya yaşamayı aldığın yere bırak
Bazen durakalırsın içinde coşkular
Sanki coşkularında dokuz dilli dûdûk var
Duyarlar ok atarlar hem
de uyarırlar
Bir daha olmasın!
Hey gidinin karasî insan kumbarası dûnya
Anlaşıldı böyle geldim böyle gideceğim.
Ben mutlulukla mutsuzluk arasındaki farkı
Nereden bileceğim.
Ne zaman büyüyeceğim.
Bilemeyeceğim ki
Ne zaman büyümek isteyeceğim.
Bir kadın yaşar
kadın yazar
Bir kadın ne yaşar
ne yazar
Kadın ne yaşarsa ne yazar
Ne yazarsa ne yaşar
Bir şehir her yerinden mi su alır
Însanlar her yerinden mi çaresiz olurlar bazen
Her yerinden mi asılı kalır fikirler
Kovalandıkça inadına istenmediği yürekte
Bir itiraz bu kadar mı bakir kalır
Hükümsüz mü gerçeklerimiz Yalan dünyanın hiç bir yerinde
Bir şey unutmuşum gibi
Eve gelmişim de
almayı unutmuş
Yola çıkmışim da
Götürmeyi unutmuş
Bir şey unutmuşum gibi
Bir şiir var
Müzik gibi dolanırken silüeti hayalimde
Oturup da yazamadığım.
Şöyle gibi,
''Yeter ki gece olsun,hilal de
Herkes için bir parça yakamoz var denizde,
Altın sarısı bir alev
Ve çıtır çıtır incecik sedir ağacı
Yanıyor
Yakıyorda değdiği yeri
Süzüldükçe hırsız gibi sessizce gözyaşlarım
Süzüldükçe ardımda bırakmak zorunda kaldığım
İhtimaller bitmedi ki
Dünyanın bin bir türlü hali var.
Ve ben o güzel ihtimali bebeğim
Bitirmek yerine açık unutmayı tercih ettim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!