Başa Ta Başa Şiiri - Evrim Evrensel

Ben yandım,sende eriyesin mum gibi,
Belki anıların döner loşa ha loşa,
Sahrayı sahilde ince kum gibi,
Başın vurur durur taşa ha taşa...

Bir an dahi akıldan çıkmıyor,
Yaram göz göz oldu kanı akmıyor,
Azrail göğsümde,canım çıkmıyor,
Belki nazlı yarim koşa ha koşa.

Bana eza ettin, sen çekmedin mi?
Yasta durur boyunun bükmedin mi?
Gizli gizli yaşlar sen dökmedin mi?
Belki birgün döken taşa ha taşa.

Bitmeyen hasretler,değdimi canım,
Kana boğdun gönlüm,yas'a can hanı,
Türlü türlü çiçeğim bahar zamanı,
Yolup çevirdin ki kuşa ha kuşa.

İçimde tutum seni,atmadım dışa,
Yaşarsam gelecek bu dertler başa,
Can bedenden döndü uçucu kuşa,
Bir kemlik diyemem haşa ha haşa..

Mutlu musun acep, rahat mı için,
Bisebeb yolları ayırdın niçin,
Defteri kebirde görünmez suçun,
Mizan'ıma yazdım başa ta başa.