Baş Koyup Dinlensem Göğsünde Dünya Susar

Çağrı

akraba hüzünler buluşur bakışlarımızda
yoldaş acılar
beni koyup gitme böyle ıssızda
yaşamak bir uzun ağrı değil mi

acılar da olacak elbet hayatımızda
ovalar dağlara varır
dağlar zirveleri taşır
kedersiz ömürde anlam mı kalır
suların yatağı eğri değil mi

beni koyup gitme böyle ıssızda
sana nice setler yıktım da geldim
yorgunum binyılların ağırlığınca
bütün acıları çektim de geldim
hasretim- kalbimin kuduz köpeği
baş koyup dinlensem göğsünde dünya susar
yaylalar dağların bağrı değil mi

eskinin kan ve pıhtıları kalır yeniden doğmalarda
kapaklanmalardan şıvgalar sürer yürek
her bahar kendi güzelliğini çağlar
birer çentik kalır her düşen yardan
her menekşe kendi uçurumuna kanar
her bulut başka öper dağ başlarını
köpekler gibi yalamalı insan yârinin her yarasını
geçmiş ki ancak sevdalarla sarıp sarmalanmalı
böyle koyup koyup gitme ıssızda
benim sevmelerim doğru değil mi

haziran mehtaplarının ihtişamı
nasıl boğulursa bencillik batağında
zindanların ilkelliği
en yıldızlı düşlerle donanabilir
duvarlar yıkılır coşkularla
aslolan gönülden seslenişlerdir
ne dese eksiktir dilin sözü
koyup koyup gitme beni ıssızda
yüreğin feryadı çağrı değil mi