Özlemek Şiiri - Döndü Dülger

Tek bir kelimenin sayfalar dolusu yazılsa da,
Tam bir ifadesi olmayan hisler yumağıdır özlemek.
Yüreğini sıkıp sıkıp bırakan onmaz bir sancının,
Suskunluğa gizlenip, çığrından çıkan bir duygunun karasıdır özlemek.
İdam sehbasında çaresizce bir bekleyiş,
Kadere teslim olmanın en ağır mahkumiyetidir özlemek.

Yalnızlığın zirvesi, sahipsiz yüreğin çaresizliği,
Uçurumun eşiğine bir adımın kalmasıdır özlemek.
Gökyüzünün su damlaları yerine,
Kahır yağmasıdır özlemek.
Gönül dağında dinmeyen kar ile boran,
Dilinde susmayan binbir figan,
Issızlığın içinde terkedilmiş bir liman,
Baş edilmez bir serzeniştir özlemek.

İçinde usul usul yanan ateşin,
Her bir zerreni sarmasıdır özlemek.
Dumanı görünmez alevlerin kanında dolaşmasıdır özlemek.
Her iç çekişte hasret zehrinin,
Nefes nefes ciğerlerine dolmasıdır özlemek.
Yüreğini paramparça eden, sabahı olmayan gecelerde
Ölüp ölüp dirilmektir özlemek...
Döndü Dülger