Barkın sevgilim Şiiri - Enver Levent Batur

_ bu ne beyza bakışlar
küskün merhaba

kırk ikindi yağmurları sonrasında aysar hallerde
sönen ay ışıklarında
rüzgârlara kapılıp bir yağmur mevsimi kadar önce

göz bebeklerinde uçuşan beyaz kelebeklerle
döndüğünde
gelincik tarlalarından uzamıştık yalabık serçelerin oynaştığı çınarın gölgesine

çiğ yemiş yaylaları kızıla boyamıştın neşenle

_ doya doya seni çekmiştim içime
toprak kokusuyla söyle hafif bir esinti vurmuştu
belli belirsiz yüzüme

bir de nakarat tutturmuştuk en yanık hasret türkülerinden
vuslat vardı güftesinde

her yudumda başını göğe dikip
şadırvandan su içen ürkek kumrular şimdi nerede

_ sensiz hiç olmuyor barkın sevgilim
bir mola ver artık zamandan
iyi ki doğdun diyeyim yine
...