Barıştım Güzelimle Şiiri - Muharrem Üzümlü

Barıştım güzelimle

Ben barıştım güzelimle,şenlendi bağım.
Yine çiçekler açtı,yeşerdi benim dağım.
Yine sana açtım,bu sevgi dolu kucağım.
Bana can olup kokmayan gül gül müdür.

Hasret özlemim içimde alev olup yanmış.
Yürek yangınlarım ancak senle sönermiş.
Ben güzel yare bilirim o yar beni bilirmiş.
Sevdiğinden ayrılanın yaşadığı yaşam mı.

Yüzüne bakınca mest mesut olurum ben
Benim yüzüm seninle güler seninle coşar
Seni seviyorum anla bu benim son sözüm
Ayrılığına katlanıp çekemedim ben gülüm

Ben seni sevmişim çok anlamlıdır ve derin
Benim gönül bahçemde hazırdır hep yerin
İçimdeki yaşama sevincim bil senin eserin
Ben sevip de ayrılanacak güzele ne edeyim.

Dostun,sevdiğin uzattı yine sana sevgi elini.
Ayrılık acısını haykırdı,kırmak değil emeli.
Çok sevilip değer verilen sevgiye ne demeli.
Sevgiler dostluklar bil paylaşılıp yaşanmalı.

14/12/2007
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi