Barışa Hasret Çatlamış Dudaklar

Bir zamanlar başkaydı bu mekânlar
Gülerdi çocuklar hürdü insanlar

Sevgiyle açardı binlerce çiçek
Uçardı ışıkta güzel kelebek

Yıldızlar tebessümle göz kırpardı
Çayları coşkuyla hızlı akardı

Yoktu orda matemleri yasları
Mutluydu insanlar hürdü başları

Esti o bölgede çok sert bir rüzgâr
Karardı ülkede birden ufuklar

Kuşatıldı her yer beter mi beter
Çöktü yüreklere dağ gibi keder

Mescid-i Aksa mahzun bugün orda
Üzgünüz pek çok üzgünüz biz burda

Bükük boyunlar yetim nice başlar
Boğuldu acılara tüm kardaşlar

Bürünmüş yaslara birçok dilekler
Nefes alamıyor solmuş çiçekler

Çocuklar babasız yetim kaldılar
Şiddetle can üstüne can aldılar

Vicdanlar paslanmış kalmamış iz’an
Görünce dehşeti ürperir insan

Sokaklarla evler perişan olmuş
Yürekler bunalmış benizler solmuş

Gönülde acılar yürek dağlıyor
Bugün bak Ortadoğu kan ağlıyor

Bazı yerlerde sürüyor pek şiddet
Bu ne bitmez kin bu ne bitmez hiddet

Solar goncalar kırılırsa dallar
Esiyor samyeli kuruyor güller

Kimi beklemede kimi atakta
Özgürlüğe hasret gözler şafakta

Bozulacak hakla korkunç tuzaklar
Hasret barışa çatlamış dudaklar…