Barışa Aç Olan İnsanlığa
Barışa Aç Olan İnsanlığa
Bombalar patlamasın artık
Artık dönmesin şehirler kan gölüne
Mutluluk hakim olsun yeryüzüne
Kan bulaşmasın yeni doğan çocuğun bile yüzüne
Analar vermesin çocuklarını kara toprağa
İnsanlar mayın değil, çimen eksin toprağa
Kurşun sesleri değil, barış türküeri yankılansın dünyamızda
Kalbinde kurşunla değil, yüzünde gülümsemeyle ölsün insanlar
Rahat vermez savaşlar insanlara
Hasret kaldık silahın olmadığı zamanlara
Yetim kaldı çocuklar, savaş onlardan aldı babalarını
Allah kimseye bırakmasın o yetimlerin hakkını
Istırap çekiyor gece-gündüz insanlar
Lakin bir an bile kan dökmedem duramıyorlar
Artık bitir savaşları
Barışa kavuştur barışa aç olan dünyamızı
Şahit oldum birçok savaşa
Oturdum üzerinde “Barış” yazan bir taşa
Asla mutlu olamadım ben bu yaşamda
Dünyaya barış getirmek istedim doğduğum günden bu yana
Kayıt Tarihi : 2.8.2009 21:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arda Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/02/barisa-ac-olan-insanliga.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)