gürültüyle bir kamyon geçti ilk önce
sırtında soğan, patates, marul
muhtemelen gece yüklenmiş
ve en tepesinde kamyonun
şimdilik mutlu görünen işçiler.
ardından kimliği tartışılır bir kadın
Öncesiydi her şeyin
Daha önce hiç yaşanmamış
Bir deneyimin heyecanıyla
Aksak aksak atarken yüreğimiz
Ellerin avuçlarımda terliyordu.
Yüzüne bakamıyordum
Yalnızlık son buluyordu
Porselen fincanın
Tatlı kıvrımındaki
Dudak izlerini
Fark edince gözlerim.
Ancak düşlerimde
İşçiler, nasırlı elleriyle okşarlar kadınlarını.
Çırılçıplak bir özgürlüğe soyunup
Çabucak ve biraz da yıpratarak,
Biraz da sersemleterek kadınlarını
Son bir kere de onlar için terlerler
Gün henüz bitmeden.
Jilet dilini saklamaya yetmiyor dudakların.
Yine de ne zaman görsem senin esirin olur ruhum.
Gözlerimi kaparım ama bitmez esaret
Karanlıkla birlikte çekiminde artar.
Daha önce de yenilmiştim ya sana,
yine yenilirim ve öperim dudaklarından
kollarıyla sımsıkı sarmıştı kulubeyi
belli ki ben gelmeden o gelmişti
almadı beni içeriye...
ne mi yaptım,
duvarına kulubenin sırtımı vurup
kıçımı da toprağa
Gecenin adı boşluk, bunalım, sıkıntı
Gözlerimizden akan nefret kanla karıştı
Yoldaş ha dese kopartıp dizginlerimizi
Bırakacaktık gecenin, umudun kucağına kendimizi
zeycan'a
hatırlıyor musun?
yağmurlu bir gündü ve ilk kez bir şemsiye altında sana bu kadar yakındım...
biliyor musun?
en çok o gün sevindim yağmurun yağdığına...
bahar geldi buralara
yemin edebilirim.
seviştikçe toprakla su
arsız mı arsız
bir o kadar da güzel
ama kurmay nazarında bir tehdit
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!