boşuna geçti
ömür dediğin çırpıp
taşına düştü
bir kerecik göz kırpıp
maldan değerli
can çıkarken kolayca
sırtı yağırlı
bakınırken alaycı
kendini yakmış
sıçratacak harmana
şimşekler çakmış
karartacak ormana
duymasın kimse
toksan aç'ı da düşün
haksızlık imse
takma yakana taşın
ağlayan çocuk
yüzünü güldürmezsen
sevecen çiçek
özünü soldurmazsan
çiğdem gibi aç
kendini bilmezden kaç
söz tine ilaç
kimseleri ağlatma
baş olsun sevgi
güneş olsun ısıtsın
taş olsun süngü
barış olsun yaşatsın
Kayıt Tarihi : 7.1.2010 23:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!