Bir çocuk ağladı barış çığlıkları arasında
Yaşamın ortasında açlık ve kavgayla
Küçük yaralarına bakıp bakıp kanayan yerlerini gösterdi
Görmediler çevirdiler yüzlerini dillerinde
Barış diyorlardı ağladı çocuk
Sesleri çocuğun çığlığını bastırdı ellerinde kan gözlerinde
Öfke vardı anlamadı çocuk barış diyorlardı
Sevgiyi tanımıyorlardı oysa sevgi çocuktu
Bir bakabilselerdi yaralarına
Bakabilselerdi susup gözlerine
Barış neydi dedi çocuk sordu onlara
Ona göre barış sıcacık ekmeği eve getiren babası
Dizleri kanadığında öpen annesiydi
Akşam kurulan yer sofrasındaki sevgiydi barış
Ablasının gülen yüzü komşunun merhabasıydı
Ağladı sustu konuşanlar çoktu çünki
Kayıt Tarihi : 1.9.2014 08:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
dünya barış gününde sevgiler çoğalsın çocuklar ağlamasın hiç bir anne çocuğunun acısını yaşamasın aç kalmasın gözlerinde sevgi olsun çocuklarımızın
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!