Her yarın yeni bir güneş doğar
Bense karşılarım onu Göztepe Sahil'den
Rüzgar, beton, çay, özlem...
Epey bir yalnızlık, alışmışım.
Hiçbir beklentim yok artık kendimden
Bir gün gelecek
Omuzların taşıyamayacak artık
Bu çağın yükünü
Ve ağlayacaksın
Bir yaz yağmuru gibi
Boşalacak yaşlar gözlerinden
Geceleri yıldızlar kayardı, kökyüzünden
Kimi zaman üç kimi zaman beş tane
Ama ben hep iki dilek diledim
Biri umut, yeryüzü için
Biri de sen, kendim için.
Ben de çok isterdim sevgilim
80’lerden kalma bir fotoğrafta kocaman gözlüklerimle gülümsemeyi
Ya da bir Çehov öyküsünde cahil bir arabacı olmayı
Hiç olmadı 60’larda yaşayan paragöz güç düşkünü bir kadın olmayı
Fakat o zaman tanıyamazdım işte seni
Ne sen beni ne de ben seni merak ederdim
Little boy, little boy
Don't ever get pissed
Yet you are alone
No one will light
Your way up
Bugün bir tükeniş içindeyim
Biraz özlem, biraz da umut
Geçmişe dair eksik hissettiklerim
Hepsini affediyorum, teker teker
Nar Sokak'tan geçeceğim bugün
Sevgilim,
Zeytin ağaçlarına iyi bak
Yaz bizden uzaklaşıyor
Bu mevsimde şehir pek kararlı
İki insanı inandırmaya, birbirine
Bir sen çağırdın beni uzaklardan
Buluştuk sokağımızın köşesinde
Sessiz ve loştu yine akşamüstü.
Anlık bir kavuşma
Kısa bir özgürlüktü belki de
Karşıma çıkan her şeyde
Seni yaşamak, istiyorum
Eine kleine Nachtmusik
Güzelce dinle, senin olsun
Nighthawks by Edward Hopper
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!