Dışarısı yağmurla dolu olabilir
Asabi, karanlık insanlarla ya da
Tükenmiş olabilir tüm umudu yeryüzünün
Devam günlerde güneş yine doğmayabilir
Bense mektup yazabilirim, kandil ışığında
Her şey biraz eksik, kent
İnsan, iyilik ve tanrı
Yitik bir kent, bekliyor işte seni
Yaşaman için gri zonlarda
Bir fahişe camdan atlamış bugün
Kan içinde kalakalmış öylece kaldırımda
Bir fahişe camdan atlamış bugün
Yirmiymiş daha yaşı, ürkek bakarmış hep
Akdenizde bir gemi
Hem de bembeyaz
Yol almak zorunda değil
Dursun öylece başıboş
Karanlık denizin ortasında
Güzel sevgilim biliyorum
Beni de bırakacaksın günün birinde
Aynı bıraktığın gibi sigarayı
İşte o zaman giderim buralardan
Sensiz bir yerlere biner giderim.
Zaman geçmek bilmiyor
Karanlıkta zaman ve
Urla’nın sahilleri
Sahiller boyu karanlık.
Ben de varmak bilmiyorum
Hepimiz birer askeriz
Düşmeye lüksü olmayan
Yaşamalıyız, elimizden geldiğince
Nefes almalıyız, ciğerimiz yettiğince
Yaşam kısa, fırsatlar az
Doğru olmadığını biliyorum
Umudun veya yeniden sevginin
Çok eksildik biz, ikimiz
İkimiz birbirimizden eksildik
Yaşanmamış olana özlem
Karanlık çöktüğü vakit
Tanrı olmayacak yanında
Ben olacağım
Biraz aşkla beraber
O hiç yanımızda olmadı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!