Barış..Kardeşlik..türküler

Bir hayat ki
Gölgesi kalmaz yerinde
Toprak sulanmaz
Çocuklar koşmaz
Kilisede isa anılmaz

Bir hayat
Sürdüğü toprağı
Yanına alıp saklamaz

Malum günde öterdi kuşlar
Ayrılık var
Ayrılık var

Yaman güneş
Tohumlara göz koymuşken
Ve toprak
Daha bereketliyken
İsimler anıldı
Kıyı köşede anılar saklandı
Ve değişim başladı

Bir kez daha lanetledik kötülüğü
Bizi savaşa sürükleyenleri
İnsanımızdı
Belki de aşkımız
Belki kahve arkadaşımız
Birbirine benzeyen mintanımız
Türkümüz

' İzmirin kavakları, Dökülür yaprakları '

Kan düşende anadoluya
Gözü doymayanlar
Mahkum ettiler insanları
Ayrılığa

Tek tek atıldı
Ağaç altında
Çay bardakları
Biz gibiymiş
Ayrılıkları

Gittiler

Kapıları bırakıp bize
Bizim sevmediğimiz gölgeye
Değiştirdiler insanı
Takastır bakışları

.....

Taş duvarları gördüm
Usta eline cekiç vurmuş
Sızlamış basmış küfrü
Bilememiş
Göç gününü

Bak sana bir şarkı söylesinler
Bu benim dersin
İçine bir sızar
Kendinden geçersin

' İzmirin kavakları, Dökülür yaprakları '

Hani aşk var içinde
İnanmazsın memleketim
Ritmi sabahın sesi
Yamacı gövdem

Yokuşlarında cirit attım
Toprağından anı çaldım
Dönüşüm hüzün
Senin de yüzün gülsün

Mübadele
Akdeniz ekmeği koparan
Gideni yalnız
geleni yalnız
Vatanı insansız

Yalnız koyan
Giden can
Gelen can
Hepsi insan
Akdenizde yanan

Yoksulluktur savasın adı
Fakirin ekmeğinden küf çalan
Gözü asla doymayan
Bir ejderha
Bakışı hayın
Dalışı vurgun
Boynu bükük bırakan
Bir hikaye içinde çocuk bırakmayan

K a r d e ş l i ğ e v e b a r ı ş a t ü r k ü d ü r y a k ı l a n.. H a s r e t

' Hüznün kapısı ' Kayaköy anısına...

1 Mayıs 2004 ' İçimin kitabı '