Kanser denen illeti yaşıyordu bağrın’ da
Bugünden de ümit yok karanlıktı yarın’ da
Yaşam kısıtlanmıştı ayrılması gerekiyordu dünya’ dan
Çağıracak yok muydu onu Ay’dan uzaydan
Ailesi çiçekle seslenmişti yavruya
Bir anda Dünya dönmüş Ay girmişti odaya
Yıl bir Ocak bin dokuz yüz altmış altı bir kış gününde,
Bitlis ili, Ahlat ilçesi, Yoğurt yemez köyünde.
Yeni yılın başlangıcı, saat birinde.
Babamın yaptırdığı, O dağ evinde.
Gelivermişim dünyaya...
Tombul, apalak bir çocukmuşum,
Göz önünde resmin,
Beynimde hayalin,
Mazide senden kalıntılar.
Kalbimde yazılı adın,
Dilimin ucunda sen,
Sen benim lezzetim tadım,
Bugün sıkıntılıyım!
Of ulan of...
Ne soranım,
Nede arayanım var.
Dertler gene tepeme üşüşmüş,
Sanki beni boğuyorlar.
Bunalırsan yalnızlıktan,
Esmezse rüzgarlar hep senden yana.
Dostların kaybolursa bir gecede,
Çalmazsa telefonun günlerce,
Gel de bana, he de bana.
Kederimde acımda
Hep benle kaldı şiir
Herkes unutsa bile
O geldi ikide bir
Döktüm içimi ona
Nasıl şöhret olunur size anlatayım mı,
Bunu anlatırken de bir şiir yazayım mı?
Şöhret olmak istiyorsan hemen şansını dene,
Birin de olmayınca şansı ara ötekinde.
Bazen' de şans gelir durur kapı önünde,
Bazen' de duran şansı göremezsin ömründe.
Hatırlarken sevgilim, sensiz geçen yılları,
Dakikalar bir saat, saatler gündü bana.
Yaşamanın anlamı yokmuş gibi oluyor,
Yaşamak bugün değil,belki’ de dündü bana.
Seyrederken camımdan, mehtabın doğuşunu,
Bakarken pencereden,
Görüyormuş açları,
Savrulmuş rüzgarlar’ da
Hep dağılmış saçları.
Elleri çatlak patlak,
Nefesin yüzümde gene bu gece,
Desene bugün de gün doğmayacak.
Sen benden ayrısın, ben senden uzak,
Bugünde sabahım hiç olmayacak.
Adını yazmıştım evin damına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!