Barış Gülü Şiiri - Mehmet Cıngır

Her mevsim bir hastanenin önünde
Bir gül açarmış barışın rengiyle
Donmuş yürekleri her kış gününde
Isıtırmış renginin ahengiyle.

Bu gül,zemheride bile açarmış
Engel olamazmış ona tipi,kar
Beyaz kelebekler gibi uçarmış
Çünkü ruhunda varmış onun bahar.

Hatırlatsa da sis,karakış Nuh’u
Güvercinler konarmış toprağına
İlkbahar gibi sıcacıkmış ruhu
Kar yağsa bile nazlı yaprağına.

Bülbül ötermiş dalında her seher
Barış gülüymüş adı bu ak gülün.
Ötüşünde ne elem ne de keder
Güller açarmış sesinde bülbülün.