rahat dur çağla
niye şakırdıyorsun ekim
ben miyim cici barış ekin
hepiniz yalan söylüyorsunuz
biliyorum karnınız aç
ve biliyorum ki doyduğunuzda
gönlümün aşk bahçesinde
bir çiçek açtı
yaprakları umut
tomurcukları sevgi dolu
çiçeğin adı
mavi
fakir diyorlardı
soğan ekmek yiyip
üç yıllık gömleğimi
şort olan pantolonumu
parmaklarım görünen ayakkabılarımı giydiğimden
fakir diyorlardı
kendime haksızlık yapıyorum belki
carolıneye gidebiliyor
eve dönebiliyorum
sevilmesem de seviyor
yürütmeseler de yürüyor
şiir yazma deseler de yazıyorum
gidelim
gidelim buralardan anne,
gidelim
karşılıksız duyguların
işkence korkusunun
ölüm korkusunun olmadığı
hey cerrah
içimdeki aşk yarasını
onayabilir misin
sevginin kanatlarında
söyleyecek çok şeyim vardı
umutlar büyük olmalı
yaşam büyük olmalı
sana olan sevgim
sana olan bağlılığım gibi
büyük olmalı canım
büyük olmalı
yeşili göremiyorum
ağaçlar konuşmuyor
beyaz görünmüyor
bulutlar karalara bürünmüş
maviyi göremedim
balıklar küsmüş insanlara
istemem bir öğrenci
yağmurda ıslanarak okula gitsin
istemem çocuklar
caddelerde oynasın
istemem işçiler
az paraya çalışsınlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!