uçurumun üstündeki
ipe koydular umudu
elinden bir an olur bırakırsan
yok olur ışıltısı
biter her şey
ölürsün
neyim ben
nereden buraya
daha nereye var mı
bir zorunluluk muyum
heyecan ürünü mü
bu sorular
seviyorum onu
ama neyi paylaşıyorum
kabul etse neyi paylaşacağım
korkaklığımı
onun için değersiz sevgimi
doğru olan hayallerimi mi
ben bir öyküyüm
bir varmış bir yokmuş diye başlanan
öykünün sonu getirilemeyen
ve ıslanan
ve ırmaklara nispet
gözler
sokaklarda ölüm kol geziyor
bizleri de yakaladı
attı kolunu omzumuza
ama öldürmüyor kahpe
ölüm bizleri tanıdı
tanıdı
yürüyorum sokak ortasında kimsesiz
arkama bakmadan yürüyorum
on metre ileride ufuk karanlık
beni izleyen biri var sanki
belki de son adımlarım
öleceğim mi ne
korkuyorum
yalnız kalmaktan
sevgilerin bitmesinden
umutların kırılmasından
bulamadan kaybetmekten korkuyorum
sevilememekten
gerçek sevgiyi aradım yıllarca
ve buldum sol yanımdaymış
öyle bir duygu ki
arkadaşın uzak
dostun yetersiz
sevgilinin basit kaldığı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!