kalp yorgunu aşklardan arta kalandım
bir zamanlar.
örselenmiş çocuk sevinçleriydim
şehrin kenar mahallelerinde.
Martının ağzındaki balık,
ayyaşın şişesinden dökülen şarap,
Yine bir bahar pazarı,
Yalnız gecelerimden birisi daha bitmiş,
Yalnız bir gün daha solumaktayım şimdi.
Gel,
Ciğerlerim zorlanıyor artık.
Gel.
Sanki üç yüzyıl oldu seni görmeyeli.
Gerinerek uyanmayalı yanında
Sanki beş nesil değişti.
Sanki ağaçlar yüzlerce kez çiçek açtı
Bir nefes kokunu duymayalı.
Tüm ormanlar yok oldu sanki
Bu sabah,
Gözlerimde nedensiz yaşlar.
İzmir gibi,
Sulu sepken bir yağmur,
Arkasından
Bahar kokan bir güneş.
Elindeki bir tek kırmızı karanfil miydi
Daha boynu bükük?
Otobüs koltuğundaki ben mi?
Yoksa gözündeki yaşlar ile sen mi?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!