Solar yine gönül bahçemin gülleri
Esince rüzgarları karamsarlığımın
Hasret kalır güle aşk bülbülleri
Sebebimidir yare yandığımın
Çöker üstüme yanlızlığımda gecenin karanlığı
Bir çare bir umar arar dururum
Kurtuluşumdur tek bir hüzme mum ışığı
Umudumu rüzgarlara savururum
Kalınca gönüller susuz açmadan solar
Yeniden dirilmeye yaşamaya çalışırım
Ne zaman yorgun bedenim toprakla dolar
İşte o zaman affeder sevdiğimle barışırım
Kayıt Tarihi : 11.4.2002 15:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)