Öyle bir barış ki bu
Adı her anıldığında söverim
Sağ ayağımla basamadığım her karış toprağa……………………..!
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Tebrikler kardeşim. Çok iyi bir gözlemcisiniz. Başarılarınızın devamı dileğimle.
Suna Doğanay
Sözde olmamalı hiçbir şey....Hissedebilmeli, yaşamalı, basmalı toprağa.
Sayfalar yazılır şiirinizin özüne.....
Saygılar yüreğinize, kaleminize...
her barış sözü ayrı bir hüzün veriyor
'-bu bacak dört yıldır suskun, biliyor musun /
önce dilim / sonra sağ kolum uyandı /
mayınla yandığım o günden beri / bacağım ölüm aynası!..../
beni anlıyor musun!.../
-'elbet' dedim gülümseyerek /
bu coğrafyayı tımarhaneye çeviren rüzgar /
en derin sızıydı damarlarımda /
nehirlerim kan deryası /....
senin bacağın ise ey çocuk! /
çaresiz bir ruh ayazı....'/........
(N.Erlaçin - 'Suret ve Siret'ten bir bölüm...)
Neler hissettiğini çok iyi anlıyorum Sevgili Melih. Sağ olasın.....
gözüne aklına fikrine sağlık...Çok iyi düşürmüşsün kağıda..
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta