Kıl gibi ince kılıç gibi keskin,
Bir yola saplamışım,beniumut beklemez.
yürüdügüm yolda.
Hep kan,zindan silah ve zulüm var,
Hayattan bir beklenti bırakmadılar bize.
Bende isterdim,
Silahsız,zindansız ve kansız bir dünyada yaşamayı,
Bunu reva görmediler.
Ama inanki bu kadarda kötü degildir yüregimiz,
Yine sevgiyi,insanlıgı biz ögrettik.
İnsanlıgın beşiginden gelmeyiz biz,
Ve biz yine barış için savaştık.
Ve biz yine barış için vurduk vurulduk,
Ve biz yine barış için kelle koltukta gezdik.
Nice kefenleri yırtıp sembolleştik.
Kayıt Tarihi : 12.7.2011 21:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!