Bari Sen Sev Şiiri - Güven Tekin

Güllerim açmadan soldu,zalim dünyada.
Sigaramda bitti, hani yokluğunu aratmayacakti.
Cesareti olsa, yanımda olur, seni seviyorum derdi.

Sigaranın dumanina,değil gözlerinin içine bakardim.
Felek vurmuştu, birde yokluğun vurdu sinemi.
Gozlerim cehennem ateşi, sensizlikten.
Bir gün seninde, yüzüne güler şans dediler.

Onsuz gülecekse, eger varsın gülmesin yüzüm, talihim, bahtım.
Aldığım nefes olmuştu, haberi yoktu, bilmiyordu.
Yokluğunda, aldığım her nefes, boğazımda düğümleniyor.

Gökyüzü artık mavi değildi.

Kara bulutlar sardi,gökyüzünü,karanlık gecelerim gibi.
Seninle yeşeren her yer,solmuş bozkırlara döndü.
Ne yaparsam yapayım, senin boşluğunu doldurmuyor du.
Yollarim sensiz, hep çıkmaz sokakti.

Şiirler sensiz yetim, öksüz,kalmıştı.
Hele bedenim,üşüyor du yazın ortasında.
Gecelerim, gündüzlerim, karanlık ve sessizdi.
Sensiz hiç birseyin, tadı yoktu.

Diyeceksiniz, sabret zamanla geçecek.
Onsuz zaman durmuştu, geçmiyordu.
Nehirler tersine akıyordu, denizlerin dalgası yoktu.
Dünya onsuz, anlamını yitirmişti.

Ne yaparsam yapayım, acımı bastirmiyordu.
Dinmiyordu gözümdeki yaşlar.
Rüzgarlar, çok sert esiyordu.
Varsın kavusamayalim, ama beni sev sev.

Sevginle cennet eyle, virane gönlümü.
Elini tutmayayım.
Gözlerine bakmayayim, dudaklarına buse birakmayayim.
Sadece beni sev,ben sensiz yaşamıyorum.

Evet sadece, ölümün gelmesini bekliyorum.
Zalim dünyada,bari sen sev.
Beni sensiz bırakma, ne olur birakma.
Bizim askimizda,çölde serap olmasın ne olur bırakma....