Bardaktan SU Şiiri - Ümit Alphan

Perişan yakarış var dilimde.
Peltek mi oldum ne?
Anısı çıkmayan ses olarak beynime.
Delirdiğimin ispatı bu belki de.
Koyu giyilmiş bak.
Cemaat nerede?
Entarisini savuruyor.
Yürüdüğü sanki harman yeri.
Buğday renginde.
Süpürgesi gözlerinde.
Akıl koymuyor adamda.
İsteyesi var ahalinin,
Çekingen ben misali.
Terlemiş tenime.
Ölmeden;
Bir bardak su verseydi keşke.
Küçücük kınalı elleriyle.
Ümit ALPHAN //Bardaktan SU//