Ne zaman uyanırsan uyan,
Yaşadığını anladığın an,
Sabah mülkiyetindedir artık,
Hadi hazırlan…
Evvela,
Bir yanım hep eksik;
Çakmaksız bir çıra,
Bir yarım elmayım sanki.
Ama;
Kusur aşkta değil,
Adım gibi biliyorum,
Her ardına bakmadan
Çekip gidişlerinden sonra Sevgilinin,
Yine de açık kapılar bırakabilmek
İhtimaller hesabında
Karşılığı bulunmayan tüm mutluluklara.
Tanrının bile cesaret edemediği kadar
Dünden farkınız
Bir gün fazla nefes almaktı
Ya da kuş tüyü yataklarda
Bir gece fazla uyumak,
Aldınız, uyudunuz
................. Bitti!
Çok oldun ama sen;
Birçoksun artık bende,
Birçoklarından olamazsın.
Ne sen herkessin,
Ne de herkes bir sana denk.
Bu aşkın failisin sen;
Tam sekiz yıldır
Nadasa bıraktığım içimin hasbahçelerini
Mavi mahir gözlerinle
Karış karış süren SEN...
Madem ki
Yalnız mevsimler sokağından
Aşk Yeniden sokağına
Taşındık gayrı,
Bekletme umduğum,
Sen de gel.
Üç yıl önce kutlu olmuştu...
Halâ öyle! ! !
Saklıyorum...
Seni sakladığım gibi.
Anlıyor musun?
Birtanem,
Bana,
Bağırlara basılan taşların
Neden çok ağır olduğunu ve
İnsanı soluksuz bıraktığını sorma
Olur mu?
Belkisi yok,
Kuşku uyandırmaz bir cesaretti
Seni sevmek!
Kanaatkârlığımdan vazgeçtimse de,
Beni bana utandırmadın ya,
Ömrün çok olsun canözüm!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!